ضرورت ترک آداب جاهلی

وقال (امیر المومنین) علیه السلام وقد لقیه عند مسیره إلی الشام

 دهاقین  الأنبار، فترجّلوا له  واشتدّوا بین یدیه 

فقال: مَا هذَا الَّذِی صَنَعْتُمُوهُ؟ فقالوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا.

فقال علیه السلام: وَاللهِ مَا یَنْتَفِعُ بِهذَا أُمَرَاؤُکُمْ! وَإِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ 

 عَلَی أَنْفُسِکْمْ  فِی دُنْیَاکُمْ، وَتَشْقَوْنَ  بِهِ فِی آخِرَتِکُمْ،

وَمَا أخْسرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَأَرْبَحَ الدَّعَةَ  مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّارِ!

و درود خدا بر او فرمود: در سر راه صفین دهقانان شهر انبار تا امام را دیدند پیاده شدند، و پیشاپیش آن حضرت می‏دویدند، فرمود چرا چنین می‏کنید؟ گفتند عادتی است که پادشاهان خود را احترام می‏کردیم، فرمود: بخدا سوگند! که امیران شما از این کار سودی نبردند، و شما در دنیا با آن خود را به زحمت می‏افکنید، و در آخرت دچار رنج و زحمت می‏گردید، و چه زیانبار است رنجی که عذاب در پی آن باشد، و چه سودمند است آسایشی که با آن امان از آتش جهنم باشد.

حکمت 37 نهج البلاغه ، ترجمه محمد دشتی

آنان که (از روی حس ملیت گرایی و نژاد پرستی)می گویند اسلام و اهل بیت علیهم السلام برخی آداب جاهلی و شرک آمیز را تأیید کرده اند باید  

بدانند که:

به سختی افتادن و خرج کردن اموال و اوقات در راه آداب جاهلی و سلاطین از خدا بی خبر، هر آینه سختی دنیا همراه با عذاب آخرت است و ترک آداب و رسوم خرافی و ترک دنباله روی از رسوم باستانی مورد نهی الهی آسایش دنیا و ایمنی از عذاب آخرت را در پی خواهد داشت.

جای بسی تعجب است که قائل شویم امیر المومنین علیه السلام از دویدن مردم در مقابل خودش که امام بر حق از جانب الله است نهی بفرماید ولی آداب جمشیدی و رسوم اصحاب رسّ را تأیید بنماید ، هرگز چنین نخواهد بود؛ پس خوب بیاندیش ای عزیز و از برای دین و انسانیت و شرف و حریت خود بیشتر ارزش قائل باش.

اما حیف و صد حیف که از امیرالمومنین فقط به نام او اکتفا کرده ایم و به راه و مسلک او اعتنائی نمی کنیم چرا که نفس اماره ما را به پیروی از آباء و اجداد مان سوق می دهند و شیطان با هزاران حیله اعمالمان را زینت می کند و برایمان جلوه می دهد تا جایی که برای به اثبات رساندن مطلبی باطل به توجیهات واهی تن در دهیم و به ملیت و نژاد و قومیت و سلاطین قبل ، خود را شادمان کنیم و برای این کار عیدی هم  به پا داشته و با سروری کاذب خود را مشغول سازیم.

ای کاش می دانستیم علی کیست و غدیر چیست ؟!؟!...